Τι είναι ένα παιδί που έρχεται σε ένα ζευγάρι; Είναι το αποτέλεσμα μίας Συνειδητής επιλογής δύο ανθρώπων που αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία οικογένεια. Το «Σ» στο συνειδητή είναι επίτηδες κεφαλαίο για να τονίσει τη σημασία της επιλογής. Τα παιδία σε ένα ζευγάρι δεν τυχαίνουν αλλά προκύπτουν.

Πώς αποφασίζω αν θέλω να αποκτήσω παιδί με το σύντροφό μου; Ουσιαστικά υπάρχουν λίγα κριτήρια που να μπορούν να θεωρηθούν αποδεκτά, γιατί συνήθως είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα το να φαντάζεσαι πώς θα είναι να έχεις παιδί και το πώς θα είναι στην πραγματικότητα.

Τα αρχικά κριτήρια είναι αμιγώς πρακτικά και αφορούν την συντήρηση και την ανατροφή ενός παιδιού, ανάλογα πάντα με τα μέτρα του καθενός. Θα κάνω τις ερωτήσεις στο πρώτο πληθυντικό αφού θεωρώ ότι είναι το ζευγάρι που αποφασίζει. Μπορούμε να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή του αφού γεννηθεί και είναι υγιές; Μπορούμε να το στεγάσουμε; Μπορούμε να το θρέψουμε; Μπορούμε να το ντύσουμε; Μπορούμε να το φροντίσουμε; Μπορούμε γενικά να του παρέχουμε αυτά που εμείς θεωρούμε απαραίτητα; Αν η απάντηση είναι θετική σε όλα αυτά τα ερωτήματα, θεωρώ ότι υπάρχει η βάση πάνω στην οποία μπορούμε να χτίσουμε το καθαρά ψυχολογικό κομμάτι της απόφασης.

Το πρώτο και ιδιαίτερα προφανές ερώτημα θα έπρεπε να είναι κατά πόσο θέλουμε να αποκτήσουμε παιδί. Δυστυχώς, για αρκετούς ακόμη, το παιδί θεωρείται φυσικό επακόλουθο του γάμου ή αιτία για γάμο. Δεν είναι σπάνια η λογική: «Είμαστε καιρό μαζί, περνάνε και τα χρόνια, παντρευτήκαμε, ε, ας κάνουμε και ένα παιδί». Η οικογένεια, για να θεωρούμε ότι είναι υγιής και ότι έχει ουσιαστικές ελπίδες επιβίωσης, χρειάζεται να είναι συνέπεια προσωπικών επιλογών και όχι κοινωνικών πιέσεων.

Το δεύτερο και το τρίτο ερώτημα θα έπρεπε να είναι κατά πόσο είμαι καλά με το σύντροφό μου και κατά πόσο η σχέση μας έχει σταθερές βάσεις (έχει δοκιμαστεί σε κάποιες δυσκολίες). Η άφιξη ενός παιδιού περιπλέκει τη ζωή του ζευγαριού και αν δεν υπάρχου κάποια θεμέλια η σχέση θα κλονιστεί. Το κυριότερο που ξεχνιέται στη αρχή της γονεϊκής μας ιδιότητας είναι η σημασία που έχει το ζευγάρι και οι ανάγκες του. Το ότι κάποιος έγινε γονέας δεν αναιρεί καμία του ανάγκη, αντίθετά προσθέτει μία επιπλέον: Να ανταπεξέλθει στα νέα δεδομένα. Αν δεν ικανοποιείται καμία μας ανάγκη επειδή πλέον γίναμε γονείς, αυτό αναπόφευκτα θα οδηγήσει στη ρήξη. Εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε στήριξη, συντροφικότητα, διασκέδαση, σεξ και ότι άλλο χρειαζόμασταν και πριν εμφανιστεί το νέο μέλος στην οικογένεια.

Το τελευταίο ερώτημα που θα έπρεπε να τεθεί είναι το κατά πόσο θεωρώ ότι μπορώ να ανταπεξέλθω στο ρόλο του γονέα. Κανείς δεν μιλάει για τελειότητα, αλλά για κάποια βασικά προσόντα που πιστεύω ότι χρειάζεται να έχει ένας γονέας. Όλα αυτά πηγάζουν κυρίως από τα πρότυπα που έχουμε από τους δικούς μας γονείς και την εμπιστοσύνη που έχουμε στις προσωπικές μας ικανότητες.

Όποια και να είναι η απάντησή σας στα παραπάνω ερωτήματα χρειάζεται να είναι συνειδητοποιημένη. Το παιδί θα φέρει μαζί με τη χαρά και κάποια προβλήματα, αλλά σίγουρα δεν θα λύσει θέματα που μπορεί να προϋπάρχουν. Πρέπει να στεκόμαστε γερά στα πόδια μας σαν άτομα και σαν ζευγάρι για να αναλάβουμε το νέο ρόλο και να μην ελπίζουμε τόσο ότι η θεά τύχη θα μας τα φέρει όλα όπως τα επιθυμούμε.